ETÇİ GÜVERCİN IRKLARI
3.1. King Güvercinleri
3.2. Carneau Güvercinleri
3.3. Mondaine Güvercinleri
3.4. Renkli Teksas Güvercinleri
3.5. Homer Güvercinleri
3.6. Öteki Irklar
3.1. King Güvercinleri
King ırkı, yüksek düzeyde döl verimine haiz, geniş göğüslü Güvercinlerden en popüler olanıdır. Ergin güvercinlerin standart canlı ağırlıkları 740 ile 850 g arasından değişmektedir. Besideki genç güvercinler ise 680 – 800 g gelmektedirler. King sıkı bir tüy yapısına haiz olup, tüyleri kısadır ve geniş göğüslüdür. Duruşu dik görünüşlü, kuyruk yatay konumdadır. Baş yuvarlak bir kafatası ile birazcık büyükçe, boyun oldukça sağlam yapıdadır. King ırkından üretilmiş sürülerden bir çiften yılda averaj 12 – 15 yavru elde edilebilmektedir. En popüler varyetesi olan Beyaz King A.B.D. ‘de Runt, Homer, Maltase ve Duchess ırklarının beyazlarının melezlenmesiyle elde edilmiştir. Tüy renginin beyazlığı sebebiyle et üretiminde başarı göstermiş olarak kullanılmaktadır. Averaj 750 –800 g ergin canlı ağırlığa haiz bu ırk ek olarak yüksek üreme gücüne de haizdir. Averaj karkas verimi 550 g civarında olup geniş bir göğüs yapısına sahiptirler. A.B.D.’de Beyaz King Güvercini yanında tüy renkleri koyu gümüşi olan Gümüşi King Güvercinlerinin de ıslahı gerçekleştirilmiştir. Bu varyetenin elde edilmesinde yukarıda belirtilen melezlemede Duchess yerine Mondaine ırkı kullanılmıştır. Bu varyete açık deri rengine haizdir. Beyaz King Güvercini ile benzer vücut formundadır. Fakat Gümüş King Güvercinleri daha sakin ve birazcık daha çok canlı ağırlığa sahiptirler. Bununla beraber Beyaz King Güvercinleri kadar yaygın bir yetiştiriciliği yoktur.
Mevcut fazlaca sayıdaki değişik renkteki güvercin ırklarından oldukça azca kısmı besi için kullanılabilmektedir. Besi için ele alınabilecek güvercin ırklarında ergin ağırlığın 600 – 800 g civarında ve besiye uygun bir vücut formuna haiz olması şartları aranır. Bu güvercinler iyi gelişen yavru güvercinlerden döl verim özellikleri de esas alınarak seçilmişlerdir. Renkleri ve tipleri ile öteki dış yapısal özelliklerine daha azca ehemmiyet verilmiştir. Bu amaçla A.B.D.’ de yüksek canlı ağırlık yönünde ıslah edilmiş entansif üretime yakın hatlar elde edilmiştir. Avrupa’ da ise daha fazlaca hobi yetiştiriciliğine rastlanılmaktadır ve elde edilmiş ırklarda çeşitli dış özellikler ilk olarak ele alınmıştır. Avrupa’ da etçi güvercin yetiştiriciliği Fransa, İtalya ve Macaristan’ da A.B.D. ırkları ile yapılmaktadır. Güvercin yetiştiriciliğinde en yüksek performansı gösteren ırkları kullanmak çoğu zaman pazarlamaya bağlı olmaktadır. Sadece en fazla talep yüksek canlı ağırlık kazanan, beyaz deri rengine haiz olan güvercinleredir. Bu ırklardan dikkatli seleksiyon meydana getirilen ebeveynlerde bir çift başına 10 – 14 güvercin üretilmesi, ırkların cüsse büyüklüklerine bağlı olarak 26 – 28 haftalık yaşlarda 400 – 800 g canlı ağırlığa haiz döller vermeleri esas alınmıştır. Et üretimi amacıyla yalnız saf ırklar değil, bunların melezleri de kullanılmaktadır. Bugün yaygın olarak et üretiminde kullanılan güvercin ırklarına ilişkin özellikler aşağıda verilmiştir.
Renkli King Güvercinleri 1940 ‘lı yıllarda A.B.D’ de ıslah edilmiş olup, bu ırkın özelliği bazı özelliklerine bakarak civciv döneminde cinsiyet tayinine olanak sağlamalarıdır. Öteki ırklarda ise tayini sadece ergin hayvanlarda yapılabilmektedir. Bu ırkta adam civcivler açık renkte bir gagaya, dişiler ise gaga ucunda koyu renkli bir halkaya sahiptirler. Ergin erkekler yer yer lekeli renkte beyaz bir vücuda, dişiler ise gümüş mavisi bir vücut rengine sahiptirler. Bu ırkta vücut rengini determine eden genler cinsiyet kromozomu üstünde bulunmaktadır. Civciv dönemindeki cinsiyet ayrımı gaga renklerine bakılarak yapılmaktadır. Renkli King varyeteleri olarak Mavi, Kırmızı, Sarı ve Boz ( Kül Renkli – Kula ) güvercinler yer almıştır. Bu varyeteler çoğu zaman sergi ve gosteri amaçlı olarak yaygınlaşmışlardır. Bunlar büyüklük ve tip bakımından birbirlerine oldukça benzer bir yapı gösterirler. Farklılaşmalarında esas itibarıyla renk ve baş şekilleri etken olmaktadır.
3.2. Carneau Güvercinleri
Carneau ırkının orijini Fransa’nın şimal kesimleri ile Belçika’nın güneyi olup A.B.D.’ne 1990 yıllarında getirilmiştir. Kinglerden ufak yapılı popüler bir besi güvercinidir. Ergin erkekler 625 – 750 g, ergin dişiler ile genç erkekler 635 – 700 g. Genç dişiler ise 600 – 700 g içinde değişmektedir. Sıkı bir tüy yapısına haiz olup vücutları kompakt, geniş göğüslü kuyruk yere yakındır. Beyaz King güvercininden değişik geniş bir kafa yapısı, uzun kanatlar ve kısa bir kuyruk yapısıdır. Baş orta büyüklükte, gözler arası geniş, kafasının tepesinde belirgin bir yuvarlaklaşma vardır. Bu ırkın en popüler varyeteleri Kırmızı ve Beyaz olanlarıdır.Öteki varyeteleri de son yıllarda besi amacıyla kullanılmaktadır. Kırmızı Carneau’ların vücut renkleri kırmız ile vücudun bazı bölgelerinde kestane rengi arasındadır. Renk dağılımı daha açıklaşabilmektedir. Beyaz varyetenin rengi tüm kısımlarda beyaz olmalıdır. Öteki varyetelerden Siyah, Sarı, Boz benzer biçimde tipler yaygındır. Fakat bu varyeteler genel anlamda ticari güvercin üretimi amacıyla kullanılmamaktadır.
3.3. Mondaine Güvercinleri
Bu ırkın İsviçre ve Fransa orijinli olmak suretiyle iki ayrı tipi bulunmaktadır. İsviçre Mondaine A.B.D.’ de Beyaz Runt ile bazı Mondaine ’lerin melezlenmesiyle elde edilmiştir. İsviçre’ de bu ırk ismiyle malum bir güvercin bulunmamakla beraber, orijinini buradan almış olduğu belirtilmektedir. Güvercin besisi için popüler bir ırktır ve ağır güvercin üretimine elverişlidir. En düşük canlı ağırlıkları ergin erkeklerde 900 g, ergin dişilerde 800 g, genç güvercinlerde ise karışık olarak 800 g’dır. Maksimum canlı ağırlıklarına ilişkin bir sınırlama yoktur ve bakım şartlarına bakılırsa değişmektedir. Bu ırk büyük yapılı, geniş göğüslü, King ırkından daha uzun yapılı ve daha kısa bir kuyruğa haizdir. Tüyleri yoğun, bacaklarda tüylenme yoktur.
Fransız kökenli Mondaine’ler İsviçre Mondaine’lere bakılırsa daha geç elde edilmiş, büyük yapılı bir güvercin ırkıdır. Ağır yapılı güvercinlerden üretilmişlerdir. Ergin erkekler 800 – 900 g, ergin dişiler ise 750 – 850 g, genç erkeler 720 – 850g, genç dişiler ise 700 – 750 g içinde canlı ağırlığa sahiptirler. Bu ırk ticari güvercin besisinde çoğunlukla kullanılmamaktadır. Vücudu King ırkına benzemekte, fazlaca kısa bir omurga yapısı göstermektedir. Beyaz, Kırmızı, Sarı, Siyah, Gri, Mavi, Gümüşi, Damalı, Badem, Balçık rengi benzer biçimde varyeteleri bulunmaktadır. Beyaz varyetesi etçi güvercin üretiminde en fazla kullanılandır.
3.4. Renkli Teksas Güvercinleri
Bu ırk 1950’li yıllarda A.B.D.’de Renkli King Güvercinleri ile Mondine Güvercinlerinin melezlenmesi sonucunda elde edilmiştir. Seleksiyonda yüksek üreme, yüksek canlı ağırlıkları, geniş göğüs yapısı ve kısa tüylülük benzer biçimde performanslar dikkate alınmıştır. Civciv dönemimde cinsiyet ayrımı tam olarak mümkün olmaktadır. Erginlerde erkekler yer yer koyu lekeli beyaz renkte bir vücuda haiz iken, dişiler fazlaca renkli bir vücuda sahiptirler. Bu ırkın hayvanları geniş göğüslü, yüksek üreme gücüne haiz ve sakin yapılıdır. Ergin güvercinler 600 – 900 g canlı ağırlığa sahiptirler.
3.5. American Giant Homer
İri yapılı Homerler, ağır vücutları, süratli gelişme özellikleri ile yüksek yemden yararlanma kabiliyeti ile etçi güvercinle içinde en popüler olanlarındandır. Ek olarak döl verimi bakımından fazlaca iyi durumdadırlar. Vücut yapısı olarak King’ lerden daha ufak cüsseli ve daha ufak besi sonu canlı ağırlığa sahiptirler. Sadece ufak yapılı dolgun vücutlu güvercinler beside tercih edilmektedirler. Geniş ve derin göğüs yapısı, kompakt olmayan vücut yapısı benzer biçimde etçi avantajları taşımaktadır. Canlı ağırlıkları, genç ve ergin erkeklerde 680 – 780 g, genç ve ergin dişilerde 620 – 700 g içinde değişmektedir. Tüm Homer varyetelerinin sıkı bir tüylenme sistemine haiz olduğu belirtilmiştir. Bu ırk mavi ve beyaz içinde değişik renklere haizdir. Beyaz olanları et üretiminde tercih edilmektedir. Seleksiyonda renk üstünde durulmamaktadır. Ufak tipleri Homer güvercinleri son yıllarda besi amacıyla kullanılmaya başlanmış olup, Pazar istekleri doğrultusunda bazı üreticiler bu varyeteyi seçmektedirler. Seleksiyonda koyu deri rengine haiz Homerlerden beyaz derili olanlarının seçilmesi esas alınmaktadır. Beyaz derili ufak yapılı Homerler et üretiminde kullanılırken, ötekiler yarış, sergi ve gosteri amacıyla kullanılmaktadır.
3.6. Öteki Irklar
Besi güvercini üretiminde yeri olan öteki bazı ırklar, Runt, Macar ve Maltese ırklarıdır. Değişik ırklar arasındaki melezlenmeler de besi güvercinin üretiminde kullanılmaktadır. Macar ve Maltase ırkları uzun bacak ve boyuna sahiptirler, yüksek kuyrukları ile kısa ve sağlam vücutlu ırklardır. Bu ırklar dolgun göğüslü besi güvercinleri elde etmek için öteki güvercin ırkları ile çiftleştirilmektedirler. Runt ırkı İspanya orijinlidir ve evcil güvercinlerin en büyüğü ve en eski ırk olarak bilinmektedir. Büyük bir iskelet ile derin ve geniş vücutları ile adam güvercinlerin bir bir çok 1300 g’a kadar ulaşabilmektedirler. Oldukça ağır besi güvercini elde etmek için bu ırktan yararlanılabilir. Beside bir çift güvercin 1350 – 1800 g içinde gelmektedir. Bu ırk fazlaca yavaş hareketli bir ırktır ve ticari güvercin üretimine adapte olamamıştır.
